Gaat Caroline Gennez te bed?

Een medewerker van het Diependaele was van plan naar het Spa congres te trekken. U weet wel, de socialistische partij maar dan anders.
Hij werd echter geplaagd door een verkoudheid met neiging tot griep en diende die dag het bed te houden.
Toen hij daaruit opstond, was het een dag later. Hij had nog net, met een half oog, het beeldverslag op de teevee gezien. Het zag er allemaal reuze uit, zo te zien. Dat bleek niet toen hij twee dagen later, gezond en wel, de kranten erop nasloeg.

Spa heeft het niet makkelijk, dat weten we. De spirit is eruit, het bruist er dus wat minder. Die spirit heet nu namelijk anders. Bij een koppel waarvan een van de partners plots een ander wordt, het zou vlug eindigen in een scheiding. Maar het kartel SpaSpirit bestaat alsnog, zij het met een andere naam in de staart. De moeilijkheid ligt elders. Bij de kiezer. En ook wel bij de basis, die bij de laatste federale en de jongste gemeenteraadverkiezingen niet geraadpleegd werd noch ingezet.

Vele amateurdeskundigen kwamen daarin aan het woord en de meningen waren convergent: de voorzitster staat er dan wel, maar haar partij uit het slop halen is er niet bij. Hoe dat zou komen? Volgens de een zou Mevrouw Gennez, die inmiddels domicilie heeft gekozen te Mechelen, er beter aan doen plateau- in plaats van plattte zolen te dragen. Iets doen aan haar uitstraling, dacht nog een ander dilettantdeskundige. Alles wel beschouwd en samengevat diende Mevrouw Gennez, voorzitster van Spa, eigenlijk dringend bij Procustes te bed gaan.

Menig lezer zal nu rode oortjes krijgen, sommigen van het bellen met de achterban en met de Spa-bestuursleden. Dat komt omdat ze niet weten wie Procustes is. Die man was de uitvoerder van de middelmaat. De mens is het middelpunt én de maat van alles. Daartoe moet hij op maat worden gemaakt. Die maat heet de middelmaat. Het instrument waarmee Procustes zijn taak uivoerde, was een bed. De mens ging erop liggen en al wat erover hing, hakte Procustes af. Wat ontoereikend bleek, rekte hij op.

Voorlopig kunnen we hier alvast uit besluiten dat nogal wat media de middelmaat genegen zijn. Daarenboven, en dat mag al wat meer verontrusten, blijkt nog maar eens hoe alles tot beeld wordt herleid. Omdat dit toch niet veel woorden behoeft, staat hierbij een bewerkte afbeelding van de Spa Voorzitster. Dat mag genoeg zeggen.

Maar of we daarmee genoeg gezegd hebben?

Nog even dit: Canvas, het teeveekanaal met duiding voor de meerwaardezoeker, zou in een uitzending van Panorama een boekje opendoen over het dossier van de Oosterweelverbinding. Daarvoor gingen ze te rade bij een deskundige, die hen aanraadde het gedeelte communicatie van het project tegen het licht te houden. Hij wist ook wel waarom.
Panorama heeft dit niet uitgezonden. Maar het is toch uitgelekt, alle censuur ten spijt: de communicatieopdracht, toch meteen goed voor een overheidsopdracht in opdracht van de Vl. Regering, is niet toegewezen volgens die procedure. Dan weet de welingelichte burger meteen wie hier met de centen is gaan lopen: Noël Slangen en zijn Kuil.