Nog meer trends in 2008

Gewauwel. Hannelore godbetert. Was verbaasd dat iemand durfde aanstoot te nemen aan het ondertaaltje waarin ze zingt. Wordt bijgezet bij het afval alwaar nog meer gedumpt is.

Nederlanders blijken het volk dat bewezen heeft het minst televiesbestendig te zijn. Uit den treurbuis als het ware. Aldus Henk Hofland in Knack van 24 december 2008.

Bankiers. Wie vertrouwt die mensen nog? Ze vertrouwen elkaar nog nauwelijks.

Gerrit Kouwenaar. Raakt langzaam de grip kwijt op zijn schrijven maar weet nog goed dat de vijftigers gewoon een belangenclub vormden zonder eenheid van dichters of dichterspraktijk.

Henk Hofland nogmaals. “Van de val van de Muur tot vandaag is het almaar beter gegaan. We hebben in een tijd van luxe geleefd. Luilekkerland. En op televisie alleen maar lachen. Lachen en dikker worden, iedereen met zijn bek vol frieten. Dit is nu misschien afgelopen.”

Zet eens een (kerst)boom op over trends

Dames en heren, het is weer zover, het einde is nabij. Alvast het einde van het jaar. Van heel wat nog meer, misschien. Vroeger was er de kerst in gekerstende tijden en dat was het dan. We zetten een boom op en hurkten er samen bij. Als het wat meeviel, viel er wat sneeuw. Stemming, meer moest dat niet zijn. Tot zover het verleden, waar het Diependaele uit put.
Het doet dit om het heden te begrijpen en naar de toekomst te zien.
Dit tijdgewricht loopt niet langer vol van stille nacht en zo maar moet het hebben van trends. Waar gaat het met ons naar toe?

Een eerste trend was te vatten in het federaal wanbeleid in België. Daar botste de zelfgenoegzaamheid van de ene tegen die van de andere “gemeenschap”. U hebt het allemaal kunnen volgen in het lang en het breed in de diverse media die ons land rijk is. In de archieven van het instituut vonden we daaromtrent de volgende uitwisseling van gedachten tussen twee geleerden uit dit land:
- “Overigens is dat niet Vlaams maar Frans en dus een hardnekkig gallicisme (hou me toch eens tegen) en denk ook eens aan al die anderstaligen die NL leren en dat willen spreken en dan viespeuken ontmoeten die koffie of thee uit een tas drinken.” Uit een handtas, bij voorkeur, zo is gebleken uit onderzoek.
- “Die tas, daar ben ga ik niét mee akkoord, dat is echt Vlaams. Hollandse koppen, daar drinken wij niet uit, die doen wij enkel rollen.” Om maar te zwijgen over krantenkoppen, uiteraard.
We zien hier dus in de tekst dat het sinds 1972 of daaromtrent, toen we de eerste stap in de staatshervorming kenden en in het noorden het Nederlands tot voertaal werd, nog niet echt vooruit is gegaan met die gemeenschapsvorming. Overigens zou het sinds 1980, alweer een stap verder in de staatshervorming, volledig moeten doorgedrongen zijn tot de bevolking dat ze in het noorden voluit mag, ja zelfs moet, gaan voor de eigen taal. En wat gebeurt er? Niets. Geen uitvoeringsdecreet, geen werkgroep, geen comité of commissie of koninklijk commissaris. Inburgeringstrajecten die tot niets leiden: je stopt als regering volop geld in die trajecten, je betaalt de begeleiders, je brengt ganser volkeren de kennis en beheersing van het Nederlands bij en laat ze dan los in een land waar de plaatselijke bevolking die taal dan zelf niet beheerst.

Wie dus nog verlegen is om ontwikkelingswerk te doen, en in het buitenland niet meteen terecht kan, heeft hier nog werk voor de boeg. Hij of zij moet echter niet rekenen op overheidstoelagen.
Of toch, van de Europese Unie?
Daar nijpt echter een schoentje, nu gebleken is dat de virtualiteit helemaal geen virtus heeft, niet deugt, kortom, waardoor ons geld deels in rook is opgegaan. Ook dat was 2008.

Nog andere virtualiteiten gaan aan gebrek aan virtus de e-mist in. Sociale webstekken waren een trend in 2008 om rijk van te worden, althans virtueel (zonder een cent op zak maar wel veel op de virtuele bankrekening). Meest gekend is Facebook. Het blijkt een mooie bron van informatie voor onder meer dieven en de fiscus. Mooi? Mooi meegenomen als je zo weet waar je woont en wanneer je afwezig bent. Nodig eens een dief uit. Mooi meegenomen als je op facebook pronkt met je nieuwe Porsche en tegelijk bij de fiscus een minimum inkomen aangeeft.

Het is met andere woorden niet zomaar geboden om met trends mee te gaan. Je kan dat statistisch aanpakken en vooral verpakken en dan op de markt gooien. Dat is marketing, speculeren op kuddegeest. Ganser volkeren lopen zo mee in het rijtje over de hele wereld. Die lui van de marketing denken dat ze op die manier globaliseren. Let wel, ze zijn gewiekst, ze hebben je liggen voor je er erg in krijgt.

Het is dus geen overbodige daad even een kerstboom op te zetten over trends.

Globalisering ligt totaal op zijn gat

Bredero was een dwarskijker met visie, een soort helderziende profeet met een brilletje. Het kan verkeren, is alles wat van zijn werk in de volksmond is overgebleven. Het is veel en eigenlijk alles.
Zowat drie jaar geleden opperde het Diependaele ooit aan een klant: “Jij gaat er steeds van uit dat de economie blijft groeien. Heb je er al aan gedacht dat het ooit uit zal zijn met die groei?”. De klant vond zonder verpinken het juiste antwoord: “Daar denk ik niet aan”.
Het is op die basis dat kennisinstituten zoals het Diependaele in de kennismaatschappij een economische positie kunnen innemen.
Het Diependaele herhaalde toen aan zijn klant die zinsnede van Bredero.

Lange tijd gold dat de globalisering de verovering van de wereld betekent door Amerikaanse producten van mindere kwaliteit zoals coke, cola, Chrysler en consoorten. Ook dat is verkeerd uitgevallen en aan verkeren toe. Bredero, niet Grote Broer, is tegenwoordig alom. Straks vertrekt die Broer met stille trom uit het Café Bagdad.

Wat er wel geheel globaal en wereldomvattend is, dat is het debacle van de VS, hun schuldencrisis, hun begrotingskort, hun rommelhypotheken: ze treffen de hele wereld. Ze sleuren de hele wereld mee in hun val, die na de hoogmoed komt van de regering Vanden Bosch. (Bush, zeg maar, maar we willen dit niet zomaar en zo graag gezegd).

Nu ook de restanten van de Volksunie het verdwijnpunt naderen of voorbij zijn getrokken – als gevolg van rommelhypotheken? – krijgt het Diependaele de ene spontane sollicitant na de andere over de vloer.
Onlangs was hier een jonge historicus van tegen de veertig jaar, en we citeren, “even komen binnenwaaien om te zien of er voor hem een nieuwe uitdaging was weggelegd in het Instituut”. Dat ‘jonge historicus’ is afgemeten op basis van zijn ervaring. “Bart,” sprak dr. Diependaele hem toe, “je toekomst ligt in het Zuiden, jonge man. Te beginnen met het zuiden van ons eigen land. Vraag het je zuster maar.”
Twee dagen later viel er een mailtje in de bus vanwege en we citeren weer: Anciaux, Bert :
“Beste vrienden, binnenkort wordt het voor ons weer tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik zal volop bouwen aan mijn eigen toekomst binnen een nieuw kader. Zou het ondertussen niet een prachtige zaak zijn dat u mijn diensten inhuurt voor onderzoek naar toekomstmogelijkheden?”.

Bij het Diependaele heeft Bert echter geen vrienden. Elders misschien nog wel een paar, waaronder zijn eigen vader. Bovendien wijst niets in zijn curriculum op enige voeling met de toekomst vanuit het verleden of omgekeerd.

Tussendoor kwam er een voldoende gefrankeerde brief via de Post binnen, afgestempeld in Izegem. Reeds na twee zinnen werd dit schrijven zonder gevolg en zonder antwoord geklasseerd. Stel u voor: “Zeer hooggeleerde dokter Diependaele”, zo begon het. Wat hoog gegrepen voor iemand uit Izegem maar toch, foutloos, geen spellingfout tussen te krijgen. Het ging echter verder en eigenlijk ver genoeg tot veel te ver: “In mijn vorige hoedanigheid van Minister der Noord-Belgische regering heb ik meermaals het genoegen gesmaakt kennis te nemen van uw bevindingen in diverse aangelegenheden”. Dit klopt langs geen kanten. Die man uit het ver westelijke Izegem heeft nooit ook maar een statistische studie besteld bij het Diependaele. Hij ging altijd steevast bij concurrent Censydiam. Vandaar het gevolg dat we aan dit schrijven hebben voorbehouden.

Op een dag echter schrok het hele instituut zich een aap in stilte in de mouw. Niemand minder dan Condy Rize kwam hier binnen gewandeld – tussen twee opdrachten door – om voor haarzelf en haar opdrachtgever, hoger genoemde Vande Bosch, een kandidatuur in te dienen als vorser, annex spreker verbonden aan het Diependaele. Beginwedde 10.000 dollar. Niemand in het Instituut heeft ook maar een seconde laten blijken deze dame met haar vreemde tongval te kennen.

Hoe moet het nu verder? Misschien nemen de Chinezen wel de globalisering over en worden de producten nog goedkoper, smaaklozer, bedreigender voor de volksgezondheid (zoals coke cola) en ondermijnender voor de mensheid. Het Instituut werkt volop aan een studie in die zin en die richting.