Kennis krijgen, hebben en houden

Nakennis bestaat niet. Daarmee begint Dorian Van der Brempt zijn bijdrage in Knack. Wij van het Diependaele moeten hem radicaal tegenspreken, hoezeer wij de man zelf ook in het hart dragen. Alle geschiedenis is nakennis. De kennismaatschappij berust op voor en nakennis. Wie vooraf iets weet wat anderen niet mogen weten, zit met een embargo. Doorbreekt hij dit, dan daagt justitie op.
Nakennis of geschiedenis, daaraan schrijven velen. Ze kan ook vertekend worden. Het meest vertekende voorbeeld dat ons spontaan te binnen schiet is een onvolledig citaat. Dat is makkelijk op te sporen en recht te zetten. Een voorbeeld.

“Van alle Galliërs zijn de Belgen de dappersten”. Dat zou ene Julius Caesar geschreven hebben in zijn protoconsulair verslag aan zijn broodheren in Rome. Het bewijs dat er Belgen bestonden in die tijd is uiteraard onweerlegbaar. Er werd toen bijlange niet gevlaanderd, de dappersten stelden zich zelfbewust en weerbaar op. Niets aan de hand, tot je de tekst van Caesar ter hand neemt en leest. Verder leest. De zin gaat er als volgt: “Van alle Galliërs zijn de Belgen de dappersten, want het verst verwijderd van Rome, centrum van alle cultuur”. Wie dit leest, valt achterover, in deze eeuw die de onze is. Toen waren wij nog cultuurbarbaren, alvast in de ogen van de bezetter. De Duitse bezetter zou het eeuwen later ook lastig krijgen met ons maar toen hadden we al wat beschaving opgebouwd.
Dorian is zoals eerder al gezegd en geschreven een schattige man, een goed bestuurder en een door de wol geverfde en grijs geworden speler in allerlei velden. Van hotel over boek tot beleid en nu dus opperbuurman. Hij springt in zijn column in de bres voor Luc baron Van Steenkiste. Daarvoor echter heeft de baron reeds een advocaat in de arm genomen. Hij is voorlopig overigens weer vrij, nadat was gebleken dat hij in de cel les Nederlands gaf aan zijn celgenoten. Of nadat was uitgelekt dat zijn vrouw hem niet mocht bezoeken. Of was het om een andere reden? Nakennis hierover zal ooit uitsluitsel brengen maar daarvoor is het nog te vroeg.
Hij heeft echter geen been om op te dansen, tenzij zijn persoonlijke contact met de baron. Dat volstaat echter niet om iemand vrij te pleiten. Er is wel degelijk kennis die men moet verzwijgen. Denk aan geheime agenten of andere spionnen. Als die uit de biecht klappen belanden ze niet in de cel maar in een doodkist. Een Doodkiste, dus.
Intelligent omgaan met kennis, is dat hetzelfde als eieren voor zijn geld of in dit geval voor zijn aandelen kiezen? Met deze vraag willen we onze bijdrage afronden.