Het ontstaan van het Arisch ras (Hoe lang al, hoe lang nog? vervolg)

Uit het onderzoek van de archiefstukken die deze heer ons heeft afgestaan, heeft het Instituut uit hoofde van twee medewerkers het volgende verhaal kunnen halen:
Ludwig II van Beieren heeft meer gedaan dan kastelen laten bouwen en muziek laten spelen. Hij moet ook iets hebben gehad op een ander, wat lager vlak, zijnde de voorplanting. Daar wou hij ook iets laten gebeuren.

Hij schreef een schoonheidswedstrijd uit voor dwerghondjes. Na een uitvoerige parade werd het meest belovende koppel gekozen. Het feest had twee dagen geduurd in zijn Überschlöss maar het resultaat mocht er zijn: Ariane de dwergpoedel en Ariel de dwergdobermann!

Ludwig kreeg de baasjes van de respectieve dwergen zover, na betaling, dat ze hun diertjes op het Ûberschlöss lieten. Daar werden ze voldoende in de watten gelegd en van opwekkende spijs en drank voorzien dat ze het niet langer konden laten en het dan ook deden: zich voortplanten. Ze hadden daartoe de nodige geslachtsgemeenschap, niet een keer maar vele keren, voldoende om er een kleine van te krijgen.

Die kleine nu was de eerste van het nieuwe, het Arische ras. Zijn voornaam diende dan ook met een A te beginnen. Adam was wat te zeer voor de hand liggend. Abraham was dan weer te Semitisch om waar te zijn. Enzovoort tot ze bij Adolf kwamen.
Het dier leerde op zijn achterste poten te staan, leerde vervolgens notenleer en schilderkunst maar werd bij gebrek aan talent soldaat en later politicus. De rest is geschiedenis.

Zoals: ‘Het eerste wat me opviel toen ik aan de hand van mijn moeder bij Hitler op bezoek kwam, was zijn kleine gestalte’.